Ik vertrek

In maart stopt vrij onverwacht Monica's werk als projectleider bij Museum de Fundatie. Dit was even slikken maar zoals een van de kunstenaars in een lief berichtje stuurde: "Waar vensters sluiten, worden deuren geopend" en zo is het. Dit biedt mogelijkheden en alles valt op z'n plaats. Laten we onze dromen dan ook maar direct gaan uitvoeren en onze plannen voor een B&B verder uitwerken. Waarom zouden we wachten tot volgend jaar om echt te gaan verbouwen? Van het een komt het ander, we informeren de kinderen, Raymonds ouders, familie en vrienden over onze plannen. De reacties zijn verdeeld, enerzijds lijkt het een geweldig plan, anderzijds komen er ook allerlei beren op de weg voorbij. Kwestie van wennen, denken we, en dat blijkt ook zo te zijn. De kinderen vinden het mooi dat we onze dromen achterna gaan, ookal is het wat lastiger om elkaar te zien. Maar het is redelijk dichtbij en makkelijk te bereizen. Ookal gaan we ze ontzettend missen, we gaan het echt doen.

Samen met Marco bespreken we hoe het plan er precies uit gaat zien zodat hij de vergunningen kan aanvragen. We zijn eruit, het worden drie appartementen en 2 grotere tweepersoonskamers, allemaal met eigen badkamer. Daarnaast nog een appartement waar we zelf gaan wonen en het is wellicht verstandig hier als eerste mee te beginnen. Ook bespreken we dat we als eerste het dak moeten laten maken, want het regent veel en het dak is op sommige plaatsen zo lek als een mandje. Marco weet een aannemer en die gaat met 6 Albaneze bouwvakkers aan de slag. Net als we denken "waarom horen we niets en waarom duurt het zo lang", krijgen we een appje van Marco: "They have started!" Het huis staat in de steigers en ze zijn een week of drie bezig met de isolatie en het herstel van het dak. We besluiten dat we er maar weer naar toe moeten want we moeten de aannemer betalen en we nemen dit keer onze zoon en een vriend mee om te klussen, muurtjes slopen en puin afvoeren. We zijn ontzettend benieuwd wat ze van het huis vinden en gelukkig zijn ze heel enthousiast. We laten ze de omgeving zien en we genieten samen van de kneuterige restaurantjes, want zo begin maart is er geen toerist te vinden natuurlijk.